စိတ္ကြန္႔ စာပန္းခ်ီ

ေနာက္ဆံုး စိတ္ကြန္႔ပန္းခ်ီ။ ---------(မဂ္ဖိုလ္စိတ္မ်ား၏ ျဖစ္ျခင္းပ်က္ျခင္းသည္ ဒုကၡသစၥာထိုက္ပါသေလာ)------------

အရွင္ျမတ္။...။ အာ၀ုေသာ ၀ိဘဇၨ။ ေန႔ေဟာင္းတို႔သည္ကုန္၍ ေန႔သစ္တို႔သို႔ေရာက္ေလျပီ။ ငါတို႔သည္ ေန႔ေဟာင္း၌ သက္တမ္းကုန္ျခင္းသို႔မေရာက္ေသးရကား ယခုေတြ႔ၾကရ၏။ ........... (အရွင္သာရိပုတၱရာကား အမွန္စင္စစ္ ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ခဲ႔ျပီးသူ ၀ဋ္၏အဆံုးကုိ ျပဳျပီးသူျဖစ္၏၊ သို႔ေသာ္ စာပန္းခ်ီျဖစ္၍ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ဗုဒၶလက္ထက္ေတာ္သို႔သြားကာ ပိဋကတ္ဆိုင္ရာ ခဲရာခဲဆစ္တို႔ကို ေမးျမန္းသည္ဟုမွတ္ေလ၊ အမွန္စင္စစ္မွာကား ဗုဒၶျမတ္စြာ ေဒသနာ ပိဋကတ္ေတာ္က ေျဖသည္သာျဖစ္၏။ အရွင္ျမတ္၏ႏႈတ္ဆက္နည္းမွာ ထိုေခတ္က သံေ၀ဂရွိေသာပညာရွိတုိ႔ႏႈတ္ဆက္နည္းတည္း။၄င္းက်မ္းညႊန္းကား ေမ႔ေနေခ်ျပီ ဟိဟိ)---
၀ိဘဇၨ။.........။ အရွင္ျမတ္ႏွင့္ ေတြ႔ဆံုရျခင္းသည္ ေကာင္းေသာ ေတြ႔ဆံုရျခင္းျဖစ္ပါ၏။ သာရီပုေဏၰးမ၏ သား ဥပတိႆအမည္ရွိခဲ႔ေသာ အရွင္သာရိပုတၱရာသည္ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားသာသနာေတာ္၌ ပညာဧဒဂ္ျဖစ္သူ၊ ၀ိနည္းကို ပညတ္ပါရန္ ေတာင္းပန္သူ၊ ရဟန္းတို႔၏ ခ်ိန္ခြင္ (စံခ်ိန္) ျဖစ္သူ၊ ျမတ္စြာဘုရားႏွင့္အတူ အတုမရွိေသာ ဓမၼစက္ကို လည္ေစႏိုင္သူ ဟူေသာ ဂုဏ္ပုဒ္ထူးတို႔ျဖင့္ ထင္ရွားေတာ္မူပါ၏။ အထင္ရွားဆံုးဂုဏ္ပုဒ္မွာကား 'ျမတ္စြာဘုရားအက်ဥ္းမွ် ျပအပ္ေသာ အဘိဓမၼာေဒသနာကို အက်ယ္ခ်ဲ႕ စီရင္ေတာ္မူခဲ႔သူ' ဟူေသာ ဂုဏ္ထူးၾကီးပင္တည္း။ အရွင္သာရိပုတၱရာအား တပည့္ေတာ္သည္ ရွိခိုးပါ၏။


၀ိဘဇၨ။.........။ ဓမၼမစၦရိယ ရွိၾကကုန္ေသာ သူမိုက္အခ်ိဳ႕ႏွင့္ ပရ၀ါဒီ အခ်ိဳ႕သည္။ ပါဠိေတာ္လာေျဖၾကားခ်က္မ်ား၊ရွင္းလင္းခ်က္မ်ားကို ပရိနိဗၺာန္စံျပီးေသာ အရွင္ဘုရားကပင္ လာရွင္းျပေလဟန္၊ လာေျဖေလဟန္ တပည့္ေတာ္စီရင္ေသာ စာမ်ားကို ပုတ္ခတ္ကုန္ပါ၏ ဟု ထင္ပါ၏ ဘုရား။
အရွင္ျမတ္။...။ ပိဋကတ္သံုးပံုေဒသနာသည္ ျမတ္စြာဘုရား အလိုေတာ္က်ျဖစ္၏၊ ျမတ္စြာဘုရားေဟာေတာ္မူ၏၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ သာသနာေတာ္ျဖစ္၏။ အလံုးစံုေသာ (၀ါဒေရးရာ၊ ကိေလသာေရးရာ)  ျပႆနာေျဖရွင္းခ်က္မ်ားသည္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ပုဂၢလဥပနိႆယေၾကာင့္သာ သင္တို႔ သိၾကရ၏။ 'ငါသည္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္အတူ ေဒသနာစက္ကိုလည္ေစႏိုင္သူဟု ျမတ္စြာဘုရားခ်ီးမႊမ္းေတာ္မူခဲ႔၏။ အကယ္၍ သင္၀ိဘဇၨသည္ ပိဋကတ္ေတာ္အားေလ်ာ္စြာ ေျဖဆိုခ်က္ထုတ္သည္ရွိေသာ 'အရွင္သာရိပုၾတာဤသို႔ေျဖ၏' ဟု ဆိုျခင္းငွါသင့္၏။ မသင့္မဟုတ္။ အကယ္၍ သင္သည္ ဤသို႔ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု အတၱေနာမတိထည့္ေသာ အယူအဆမ်ားကိုကား 'အရွင္သာရိပုၾတာ ေျဖ၏' ဟု မလုပ္အပ္၊ အဓမၼ၀ါဒီဟု သင္ခ်စ္သား ၀ိဘဇၨအား က်ေရာက္လတၱံ႔။ အကယ္၍ သင္ခ်စ္သား ၀ိဘဇၨသည္ ဘုရားရွင္အလိုကိုဆန္႔က်င္တိမ္းပါးေသာ အဓမၼ၀ါဒီျဖစ္ခဲ႔ပါမူကား စိတ္အားမငယ္လင့္၊ လွ်င္စြာ ျပဳျပင္ေလာ့။ ခ်မ္းသာသည္ တိုးပြားလတၱံ႔။
၀ိဘဇၨ။.........။ အရွင္ဘုရား သူမိုက္တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ယုတ္ညံ႔ေသာ အယူကို အေျချပဳ၍သာလွ်င္ 'တပည့္ေတာ္စီရင္ေသာ စာမ်ားကို မွားသည္ဟု မေထာက္၊ ေရးဟန္ ပရိယာယကို အ႐ူးဟု သမုတ္ၾကပါကုန္၏ ဟု ထင္ပါ၏'။
အရွင္ျမတ္။...။ သင့္ေရးဟန္ကား ပရိယာယမဟုတ္။ မုခ်သာျဖစ္သည္။ သင္သည္အသို႔ထင္သနည္း။ ဤအေျဖတို႔ကုိ အာ၀ုေသာ ၀ိဘဇၨကိုယ္ပိုင္ညာဏ္ျဖင့္သိ၍ ေျဖသေလာ၊ ငါ့ခမည္းေတာ္ ဗုဒၶ၏ မဟာကရုဏာေတာ္ေၾကာင့္ အေျဖရရာသေလာ။ ခ်စ္သား 'မွီေသာသူမွာ လႈပ္ရွား၏၊ မမွီေသာသူမွာ မလႈပ္ရွား' ........... သင္သည္ အနည္းငယ္မွ်ေသာ ပုတ္ခတ္မႈကို သည္းခံႏိုင္သူမဟုတ္။ အသို႔နည္းခ်စ္သား သင္၏ ဤ မိုက္မဲေသာ အမႈသည္ 'ပိဋကတ္ေတာ္စာေပက်မ္းဂန္ကို အေလးအျမတ္ျပဳ၍သာလွ်င္ အရိယာျဖစ္ေနကုန္ေသာ သံဃာေတာ္တို႔အား ပိဋကတ္ေတာ္ကို ပုန္ကန္လ်က္ အရိယာအထင္ခံပုဂၢိဳလ္ေနာက္လိုက္မ်ား၏ ေစာ္ကားမႈ အထင္ေသးမႈ ကဲ႔ရဲ႕ခံရမႈကို ျဖစ္ေစမည္ဟု မထင္ေယာင္တကား'။ [ ဟု မည္တမ္းဆံုးမေတာ္မူ၏၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္လည္း မည္တမ္းဆံုးမေတာ္မူတတ္ပါတယ္၊ ဟဲဟဲ]



အရွင္ျမတ္။...။ ငါသည္ သုတၱႏၱဘာဇနီယ (သုတၱန္ေဒသနာေတာ္နည္း)၊ အဘိဓမၼာဘာဇနီယ (အဘိဓမၼာေဒသနာေတာ္နည္း) တို႔ျဖင့္ သင္၌ျဖစ္အပ္ေသာ သေမၼာဟ (ျပင္းထန္ေသာေတြေ၀ျခင္း၊ အဘိဓမၼာ၀ိဘင္းအ႒ကထာကို သေမၼာဟ၀ိေနာဒနီအ႒ကထာဟု အမည္ထုိး၏။ ျပင္းထန္ေသာေတြေ၀မႈကို ရွင္းလင္းႏိုင္သည္ ဟူလို) ႏွင့္ ၀ိစိကိစၦာကို ရွင္းလင္းေပအံ႔။ သာဓု အာ၀ုေသာ သာဓု သာဓု။ သံသယကို ပညာရွိတို႔ထံ၌ ကုစားျခင္းသည္ ပညာပါရမီ၏ ရင့္က်က္ေၾကာင္းျဖစ္၏။ ျမတ္စြာဘုရားအစရွိေသာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ခ်ီးမႊမ္းအပ္ကုန္၏။
၀ိဘဇၨ။.........။ ပညာ၀ႏၱျဖစ္ေတာ္မူေသာ သာရိပုတၱအရွင္ျမတ္ဘုရား။  နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳေသာလမ္းသဖြယ္ျဖစ္ေသာ၊, အႏုသယကိေလသာတို႔ကို ပယ္ခြင္းေသာ မဂ္စိတ္ ႏွင့္ မဂ္စိတ္၏ အသီးအပြင့္အက်ိဳးျဖစ္ေသာ,၊ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို ခံစားႏိုင္ေသာ  ဖိုလ္စိတ္ဟူသည့္ မဂ္ဖိုလ္ေလာကုတၱရာစိတ္ ၈-ပါးတို႔သည္ အနိစၥေလာ၊ ဒုကၡေလာ၊ အနတၱေလာ။ ဒုကၡအရိယသစၥာျဖစ္သေလာ ရွင္ေတာ္ဘုရား။


အရွင္ျမတ္။...။ အာ၀ုေသာ ၀ိဘဇၨ။ အကယ္၍သင္သည္ ငါတားျမစ္အပ္ေသာ အနက္ကို တားျမစ္အံ႔၊ ငါဆိုလိုေသာ အနက္ကို လက္ခံအံ႔။ ဤေနရာ၌ ငါ၏ေျဖၾကားျခင္းကို ျဖစ္ေစအံ႔။
၀ိဘဇၨ။.........။ ေကာင္းလွပါျပီ အရွင္ဘုရား။
အရွင္ျမတ္။...။ အကယ္၍ သင္သည္ မဂ္ဖိုလ္တို႔သည္ မဂၢ႒ာန္ဖလ႒ာန္တို႔၏ ဥစၥာတည္း ငါေလ့လာအပ္ေသာ သဘာ၀ဓမၼမဟုတ္ဟု အကန္းပညာျဖင့္ ယူဆျငားအံ႔၊ ငါသည္ ဤေနရာ၌ပင္ စကားကို အဆံုးျပဳလတၱံ႔။
၀ိဘဇၨ။.........။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္တို႔ကို ေဟာေတာ္မူသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ခုဒၵကနိကာယ္၊ မိလိႏၵပဥႇာ (သဂၤါယနာတင္ဂႏၳ၀င္က်မ္းစာ)၊ နိဗၺာန၀ဂၢလာ ----'မင္းျမတ္၊ ဤအတူသာပင္ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳျပီး သူတို႔ ေဟာၾကားသံကို ၾကားရ၍ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာပံုကို သိႏိုင္ေပ၏' ဟူေသာ အရွင္နာဂေသနကို အေလးအျမတ္ျပဳ၍လည္းေကာင္း၊ အႏုသတိ ၁၀-ပါးလာ ဥပသမာႏုႆတိကို ဦးတင္၍လည္းေကင္း ............----------........... မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ တရားတို႔ကိုေဟာၾကားေတာ္မူပါေလာ့ဘုရား။
အရွင္ျမတ္။...။ ထိုသို႔ျဖစ္လွ်င္ အက်ယ္အားျဖင့္ ငါေ၀ဖန္အံ႔၊ ေကာင္းစြာ နာယူေလာ့၊ ေကာင္းစြာ အနက္ထင္ေအာင္ ႏွလံုးသြင္းေလာ့။
၀ိဘဇၨ။.........။ မွန္လွပါ ဘုရား။


အရွင္ျမတ္။...။ သခၤါရတရားအားလံုးတို႔သည္ မျမဲၾကကုန္၊ သခၤတတရားအားလံုးတို႔သည္ ဆင္းလည္း ဆင္းရဲကုန္၏၊ အတၱလည္း မဟုတ္ကုန္၊ နိဗၺာန္ႏွင့္ ပညတ္ကို အတၱမဟုတ္ 'အနတၱ' ဟူ၍ ဆံုးျဖတ္အပ္၏။ (၀ိနည္း ပရိ၀ါပါဠိေတာ္၊)
၀ိဘဇၨ။.........။ အဲဒါဆို မဂ္ဖိုလ္စိတ္တို႔ဟာ ဒုကၡေပါ့ေနာ္ ဘုရား။ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ ဟူေသာ ေရတြက္ျခင္းသို႔ ေရာက္တာေပါ့ေနာ္ ဘုရား။ ဒီေတာ့ အရိယသစၥာေလးပါကေနၾကည့္မယ္ဆို မဂၢသစၥာဆိုလည္း ဟုတ္တယ္၊ ဒုကၡသစၥာဆိုလည္း ဟုတ္တယ္ လို႔ မွတ္ရမွာေပါ့ေနာ္ ဘုရား။


အရွင္ျမတ္။...။ အာ၀ုေသာ ၀ိဘဇၨ ေနဦးေလာ့၊ ရပ္ဦးေလာ့။ ငါရွင္းျပဦးအံ႔။ အာ၀ုေသာ ၀ိဘဇၨ အကယ္၍ သင္သည္ မဂ္ဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳျပီး၍ အနိစၥ၊ဒုကၡ၊ အနတၱ ထိုက္ေသာ ဒုကၡအရိယသစၥာဟု သိအံ႔၊ သို႔တည္းမဟုတ္ အထင္ျဖင့္ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ ထိုက္ေသာ ဒုကၡအရိယသစၥာဟု ယူျငားအံ႔။ ------ ငါတို႔၏ ေျပာဆိုမႈကို ရပ္တန္႔ေလေလာ့။
၀ိဘဇၨ။.........။ အရွင္ျမတ္ဘုရား၊ မိုက္မဲသည့္အေလ်ာက္ ေတြေ၀သည့္အေလ်ာက္ ကိုယ့္ဘာသာကို သေဘာေပါက္သည္ဟု အထင္ေရာက္မႈကို သည္းခံပါေလာ့ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္သည္ အျပစ္ဟု ႐ႈပါ၏၊ ေနာင္အခါ ေစာင့္စည္းရန္သည္းခံေတာ္မူပါ ဘုရား။
အရွင္ျမတ္။...။ သာဓု အာ၀ုေသာ သာဓု သာဓု။


အရွင္ျမတ္။...။ မဂ္စိတ္သည္လည္းေကာင္း ဖိုလ္စိတ္သည္လည္း အေၾကာင္းတရားတို႔ ျပဳစီရင္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္လာရေသာ ၀ါ အေၾကာင္းညီညႊတ္သည္ျဖစ္၍ ျဖစ္လာရေသာ အျဖစ္တရား သခၤတ၊ သခၤါရ တရားျဖစ္၏။ ေဂါၾတဘူစိတ္သည္ ေသာတာပတၱိမဂ္၏ စိတ္ေရွ႕၌ျဖစ္၏၊ ေဂါၾတဘူစိတ္ခ်ဳပ္ေသာ္ မဂ္ေဇာတစ္ၾကိမ္ ျဖစ္၏။ မဂ္ေဇာခ်ဳပ္ေသာ္ မႏၵပညဒႏၶာဘိညပုဂၢိဳလ္တို႔၌ ဖိုလ္ေဇာ ႏွစ္ၾကိမ္ျဖစ္၏၊ တိကၡပညာခိပၸါဘိညပုဂၢိဳလ္၌ ဖိုလ္ေဇာ သံုးၾကိမ္ျဖစ္၏။ ေနာက္ဆံုးဖိုလ္ေဇာျပီးေနာက္ ဘ၀င္စိတ္မ်ားျခားျပီးေနာက္ *** ၁-မဂ္, ၂-ဖိုလ္, ၃- နိဗၺာန္, ၄-ပယ္အပ္ျပီးေသာ ကိေလသာ, ၅-ၾကြင္းက်န္ေသာ ကိေလသာ, တို႔ကို ကာမာ၀ရမဟာကုသိုလ္စိတ္အတြင္းအက်ံဳး၀င္ေသာ ***ပစၥေ၀ကၡဏာ၀ီထိစဥ္ျဖင့္ ဆင္ျခင္၏။ ထို ၅-ပါးေသာ အျခင္းအရာကို ဆင္ျခင္ေသာ ၀ီထိစဥ္သည္ (စိတ္သည္ အာရံု၂-ခုကို တျပိဳင္နက္မသိေသာေၾကာင့္) ၀ီထိစဥ္ ၅-မ်ိဳးျဖင့္ ဆင္ျခင္၏။ သို႔ေသာ္ ပ႒ာန္းပါဠိေတာ္အရ ေရွ႕ ၃-မ်ိဳးကို ဆင္ျခင္ေသာ ပုဒ္ကား ထိုထို ဆိုင္ရာအေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္တိုင္းပါ၏။ ေနာက္ ၂-မ်ိဳးကား သူဌာနႏွင့္သူသာပါ၏ (အက်ယ္ကို ပ႒ာန္းတြင္႐ႈ) ။ (အရိယာ နီ၀ရဏသမၸယုေတၱ ပဟီေန ကိေလေသ ပစၥေ၀ကၡႏၱိ, ၀ိကၡမၻိေတ ကိေလေသ ပစၥေ၀ကၡႏၱိ။ ... အရိယာ မဂၢါ ၀ု႒ဟိတြာ မဂၢံ ပစၥေ၀ကၡတိ ။ပ။ ဖလံ ပစၥေ၀ကၡတိ ။ပ။      နိဗၺာနံ ပစၥေ၀ကၡတိ။) ထို႔အျပင္ နိဗၺာန္သည္ ေဂါၾတဘုစိတ္, ေ၀ါဒါန္စိတ္, မဂ္စိတ္, ဖိုလ္စိတ္, အာ၀ဇၨာန္းစိတ္ (ပစၥေ၀ကၡဏာစိတ္) တို႔၏ အာရံုျဖစ္၏။ (နိဗၺာနံ ေဂါၾတဘုႆ, ေ၀ါဒါနႆ, မဂၢႆ, အာ၀ဇၨနာယ အာရမၼဏပစၥေယနပစၥေယာ) ။  

အရွင္ျမတ္။...။ .....ထိုပါဠိေတာ္အတိုင္းပင္ 'မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္တို႔ကို ဆင္ျခင္သာ ၀ီထိ ၃-မ်ိဳးမွာျဖစ္ရ၏။ ပယ္ျပီးေသာ ကိေလသာ, ပယ္အပ္ေသာကိေလသာတို႔ကို ဆင္ျခင္ေသာ ၀ီထိစဥ္သည္ အခ်ိဳ႕မွာျဖစ္၏ အခ်ိဳ႕မွာ မျဖစ္။ ဥပမာ - ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ေနာင္ေတာ္ျဖစ္ေသာ သကဒါဂါမ္တည္ျပီး မဟာနာမ္မင္းၾကီးသည္ပင္လွ်င္ ' တပည့္ေတာ္၌ အဘယ္ကိေလသာမ်ားကို မပယ္ရေသးေသာေၾကာင့္ ေလာဘေဒါသေမာဟဒဏ္ခ်က္မ်ားခံေနရေသးပါသနည္း။' ဟု ေမးေလ်ာက္ေလ၏။ (မူလပဏၰာသပါဠိေတာ္ ၂-သီဟနာဒ၀ဂ္ ၄-စူဠဒုကၡကၡႏၶသုတ္)။ သို႔ရာတြင္လည္း လက္ေတြ႔အားျဖင့္ အရိယာမ်ားသည္ ဉာဏ္ရင့္မႈ မရင့္မႈ အားေလ်ာ္စြာ ပစၥေ၀ကၡဏာ၀ီထိသည္ 'တခ်ိဳ႕က သင့္ရာတစ္မ်ိဳးသာျဖစ္၏၊တခ်ိဳ႕ကား ၂-မ်ိဳးျဖစ္ေစ ၃-မ်ိဳးျဖစ္ေစ ျဖစ္၏' ဟု  စူဠဒုကၡကၡႏၶသုတ္အ႒ကထာက ဆိုထားသည္ကို သတိျပဳရာ၏။ ဤကား အာ၀ုေသာ ၀ိဘဇၨေမးလိုရင္း၏ အေျဖရင္းမဟုတ္ အေၾကာင္းသင့္၍ ရွင္းျပခ်က္သာတည္း။
အရွင္ျမတ္။...။ ဆိုလုိရင္းမွာ မဂ္ဖုိလ္တို႔ႏွင့္စပ္ဆိုင္ေသာ ပစၥေ၀ကၡဏာေဇာသည္ ကာမေဇာခ်ည္းဟု မွတ္၊ (စ်ာန္ႏွင့္စပ္ဆိုင္ေသာ ပစၥေ၀ကၡဏာ ၀ီထိတို႔၏ ေဇာသည္လည္း ကာမာ၀ါစရေဇာသာတည္း၊ ကာမာ၀စရကုသိုလ္စိတ္/ၾကိယာစိတ္ တို႔သည္ ပညတ္၊ ကာမကုသိုလ္၊ အကုသိုလ္၊ ၾကိယာ၊ ၀ိပါက္၊ စ်ာန္၊ မဂ္၊ ဖိုလ္၊ နိဗၺာန္ စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အာရံုတို႔ကို အာရံုျပဳႏိုင္၏၊ သေဗၺညဳတဉာဏ္ႏွင့္လည္းယွဥ္ႏိုင္ေသာ ဘူမိမ်ိဳးျဖစ္၏။ အျခားဘူမိတို႔ရွိ ကုသိုလ္တို႔ထက္ အေရအတြက္မ်ား၏။ ထိုသို႔ထူးျခားေသာေၾကာင့္ မဟာကုသိုလ္စိတ္၊ မဟာၾကိယာစိတ္ဟူ၍ ကာမဘူမိ၌သာ ဆိုၾကကုန္၏   )။
အရွင္ျမတ္။...။ အာ၀ုေသာ ၀ိဘဇၨ။ ၀ိပႆနာစိတ္ဟူသည္ အဘယ္ပညာကုိ ရအပ္သည္မွ အစျပဳ၍ျဖစ္သနည္း။ သခၤတ သခၤါရ တရားတို႔ ဉာဏ္တြင္ထင္ရွားလာရာမွ ၄င္းတို႔၏ အနိစၥအခ်က္, ဒုကၡအခ်က္, အနတၱအခ်က္တို႔ကို ပိုင္ပိုင္ၾကီးသိျမင္ခါမွ စ၍ျဖစ္သည္။ သမၼသနဉာဏ္သို႔ေရာက္မွ စ၍ ၀ိပႆနာဟု ေရတြက္ျခင္းသို႔ေရာက္သည္မဟုတ္ေလာ။

၀ိဘဇၨ။.........။ မွန္လွပါဘုရား။
အရွင္ျမတ္။...။ ၀ိပႆနာစိတ္ဟူသည္မွာလည္း ဉာဏသမၸယုတ္ မဟာကုသိုလ္စိတ္ ေလးပါးသာျဖစ္၏။ ပစၥေ၀ကၡဏာစိတ္ႏွင့္ ကာမဘူမိအားျဖင့္အတူတူသာတည္း။ သို႔ရာတြင္ ေလာကုတၱရာဆိုင္ရာ ပစၥေ၀ကၡဏာေဇာ၏ အာရံုသည္ အထက္ေဖာ္ျပခဲ႔ျပီးေသာ ၅-ပါးသာျဖစ္၏။ ၀ိပႆနာ၏ အာရံုသည္ကား 'အနိစၥစေသာ လကၡဏာတို႔သာျဖစ္၏'။ အာ၀ုေသာ ၀ိဘဇၨ။ ငါသည္ ပစၥေ၀ကၡဏာစိတ္ဟု ဆိုျငားအပ္၊ စ်ာန္ဆိုင္ရာ ပစၥေ၀ကၡဏာေဇာကို ဆိုလိုသည္မဟုတ္ ငါတားျမစ္၏။ ေလာကုတၱရာဆိုင္ရာ ပစၥေ၀ကၡဏာေဇာဟု သာ ငါခြင့္ျပဳသည္ဟု သင္သည္ မွတ္ေလာ့။
၀ိဘဇၨ။.........။ မွန္လွပါဘုရား။

အရွင္ဘုရား။...။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ၀ိပႆနာကို 'ဥပါဒါနကၡႏၶာ ၅-ပါးတည္းေသာ ေတဘူမိက ေလာကရႈရမည္။ ခ်စ္ဖြယ္ဟု တဏွာျဖင့္စြဲမက္စရာ၌႐ႈရမည္' ဟု ဆို၏။ ထိုသို႔ျဖစ္လွ်င္ အာ၀ုေသာအနျဖင့္ ဥပါဒါနကၡႏၶာ ၅-ပါးမွ အပျဖစ္ေသာ ခႏၶာတို႔ကိုလည္း သိရာ၏။ ဆင္ျခင္ရာ၏။ အလံုးစံုေသာ ခႏၶာတို႔ကို သိရာ၏ ဆင္ျခင္ရာ၏။ ထူးကဲကြဲျပားပံုကို သိရာ၏။
၀ိဘဇၨ။...........။ အလံုးစံုေသာ ရုပကၡႏၶာတို႔သည္ ႐ူပုပါဒါနကၡႏၶာတည္း၊ ေလာကုတၱရာမဂ္ဖိုလ္ႏွင့္စပ္ဆိုင္သမွ်ေသာ သညာ၊ေ၀ဒနာ၊သခၤါရ၊၀ိညာဏ ၾကဥ္ေသာ သညကၡႏၶာ၊ေ၀ဒနကၡႏၶာ၊သခၤါရကၡႏၶာ၊၀ိညာဏခႏၶာ တို႔သည္ ဥပါဒါနကၡႏၶာခ်ည္းသာ ျဖစ္ကုန္၏ဘုရား။ တနည္းအားျဖင့္ ကိေလသာတို႔ က်က္စားႏိုင္ေသာ ေလာကီစိတ္၊ ေလာကီေစတသိက္၊ ရုပ္တို႔သည္ ၀ိပႆနာ၏ အာရံုတို႔သာတည္း။ ေလာကုတၱရာခႏၶာႏွင့္ နိဗၺာန္တို႔သည္ ကိေလသာ၏အာရံုမဟုတ္ကုန္ ဥပါဒါနကၡႏၶာဟူေသာေရတြက္ျခင္းသို႔မေရာက္ကုန္ ေသာေၾကာင့္ ၀ိပႆနာ၏ အာရံုမဟုတ္ပါဘုရား။

အရွင္ျမတ္။...။ ပညတ္သည္ကား အနိစၥ၊ ဒုကၡဟူေသာ လကၡဏာထင္ရွားျခင္းမရွိ၍လည္း ၀ိပႆနာ၏ အာရံုမဟုတ္၊ သုိ႔ရာတြင္ ပညတ္ကို သိေသာ စိတ္သည္ကာ ပရမတ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၀ိပႆနာ၏ အာရံုျဖစ္သည္ကို သတိျပဳရမည္။
အရွင္ျမတ္။...။ အရိယသစၥာ ဟူသည္ အဘယ္အေၾကာင္းအေထာက္အပံ႔ေၾကာင့္ အရိယသစၥာ ဟု ေခၚဆိုအပ္သနည္း။
၀ိဘဇၨ။.........။ နိဗၺာန္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳဖူးျပီးေလေသာ၊ ဆိုင္ရာကိေလသာတို႔အၾကြင္းမဲ႔ ပယ္သတ္ကုန္ျပီးေလေသာ အရိယာသူေတာ္စင္တို႔ သိ ေသာတရားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အရိယသစၥာဟူ၍ ေလးပါးေသာသစၥာကို ေခၚဆိုအပ္ပါ၏ ဘုရား။
အရွင္ျမတ္။...။ စိတ္သည္ အာရံုတစ္ခုသာ ယူႏိုင္သည္ျဖစ္၍ မဂ္စိတ္အခိုက္ နိဗၺာန္ကို သာ အာရံုျပဳ၏၊ နိဗၺာန္သည္ စိတ္ကို အာရမၼဏအဓိပတိ သတၱိျဖင့္ ဆြဲငင္သကဲ႔သို႔ ခိုင္မာစြာ သိေစ၏။ လက္ဖ်စ္တတြတ္လွ်င္ ကုေဋတစ္သိန္းမကျဖစ္ပ်က္ေနေသာ စိတ္တို႔၏ တစ္ခုေသာ စိတၱကၡဏတစ္ခ်က္ တြင္သာတည္း။ ေနာက္၌ျဖစ္ေသာ္ နိဗၺာန္ကို အာရံုျပဳသည့္စိတ္ကား ဖိုလ္စိတ္ျဖစ္၏။ မဂ္ဖိုလ္တို႔ကို မဂ္ေဇာဖိုလ္ေဇာဟု ေခၚ၏။ သတၱိအထူးအင္အားေကာင္းေကာင္းရွိေသာေၾကာင့္တည္း။ မဂ္အခိုက္ ဆိုင္ရာ ကိေလသာကို ပယ္ျခင္းကိစၥျပီး၏၊ အရိယာတို႔သိအပ္ေသာ ဥပါဒါနကၡႏၶာတည္းဟူေသာေလာက၌ ျငီးေငြ႔ဖြယ္ဟူေသာ ဆင္းရဲသည့္ ဒုကၡသစၥာထိုက္ေသာ သေဘာမွ ေရြ႕ေလ်ာျခင္း မရွိေတာ့။ ဆင္းရဲေသာ သဘာ၀တို႔၌ ဆင္းရဲသည္ဟူေသာ ဉာဏ္အျမင္သည္ ျပည့္စံုျခင္းသို႔ေရာက္၏။ *** သို႔ရာတြင္ ဒုကၡသစၥာထိုက္ေသာ တရားတို႔ကို အာရံုျပဳေနသည္ဟု ငါမဆို၊ ဤသို႔အယူကို တားျမစ္၏။' 'ဒုကၡသစၥာကို ပိုင္းျခားသိေသာ သေဘာသည္ မဂ္ျဖစ္ခိုက္ျပည့္စံုျပီ' ဟုသာ ခြင့္ျပဳ၏။

၀ိဘဇၨ။.........။ မွန္လွပါဘုရား။ စိတ္၀င္စားဖြယ္ပါဘုရား။ ဆက္ေဟာေတာ္မူပါ။
အရွင္ျမတ္။...။ ၀ိပႆနာ႐ႈေသာ ေယာဂီသည္ အမွန္စင္စစ္ ဥပါဒါနကၡႏၶာထိုက္သမွ် သဘာ၀တရားတို႔ကို တစ္ခုခ်င္းအေသးစိတ္ရႈသိၾကသည္မဟုတ္၊  ထင္ရွားေသာ အာရံုႏွင့္တကြ ထိုအာရံု၏ လကၡဏာကို ႐ႈသိရျခင္းျဖစ္သည္။  မဂ္ဖိုလ္တို႔ကိုကား ပစၥေ၀ကၡဏာေဇာ တစ္မ်ိဳးတည္းျဖင့္သာလွ်င္ ႐ႈႏိုင္၏။
အရွင္ျမတ္။...။ ထို႔ေၾကာင့္မွတ္ေလာ့ ခ်စ္သား၀ိဘဇၨ။ မဂ္ဖိုလ္တို႔ကို ႐ႈႏိုင္ေသာ ဉာဏ္သည္ ဆင္ျခင္ႏိုင္ေသာဉာဏ္သည္ 'ေလာကုတၱရာႏွင့္စပ္ဆိုင္ေသာ ပစၥေ၀ကၡဏာညာဏ္' သာ ရွိ၏။ ပစၥေ၀ကၡဏာဉာဏ္သည္သာ မဂ္ဖုိလ္နိဗၺာန္ႏွင့္ တကြ အႏုသယကိေလသာကို ႐ႈသိႏိုင္၏။ 'သခၤါရ သခၤတတရားတို႔၏ အနိစၥဒုကၡအနတၱဟူေသာ လကၡဏာကို႐ႈျမင္ေသာညာဏ္ျဖစ္မွ ၀ိပႆနာညာဏ္မည္၏။ ၀ိပႆနာ႐ႈသတိပ႒ာန္ပြားေသာ္လည္း သခၤါရ သခၤတရားတို႔၏ သခၤါရသခၤတဟုသာ သဘာ၀လကၡဏာကို သိျခင္းသည္ ၀ိပႆနာ႐ႈျခင္းသာမည္၏၊ ၀ိပႆနာဉာဏ္စဥ္ဟု ေရတြက္ျခင္းသို႔မေရာက္ေသး။ သို႔ေသာ္ ရုပ္ကို ရုပ္၊ ေ၀ဒနာကို ေ၀ဒနာ၊ သိစရာကို သိစရာ၊ သိတာကို သိတာကို ခြဲျခားမသိပါပဲလ်က္လည္း သာမညလကၡဏာတို႔၏ ထင္ရွားျခင္းသည္မျဖစ္ႏိုင္။ ဆိုလိုရင္းမွာ 'မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ ႏွင့္ အႏုသယကိေလသာ' တို႔သည္ ၀ိပႆနာညာဏ္၏ အာရံုလည္းမဟုတ္ ၀ိပႆနာပညာျဖင့္ ထိပါး၍လည္းမရေခ်။

၀ိဘဇၨ။.........။ သို႔ဆိုပါလွ်င္ သခၤါရ၊ သခၤတတရားတို႔၌ အရိယာတို႔သည္ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ၊ အသုဘ ဟုထင္ျမင္ကုန္သည္ ဆိုေသာ တရားသည္ အသို႔နားလည္ရအပ္နညး္ဘုရား။
အရွင္ျမတ္။...။ ယခင္ကတည္းက ငါရွင္းျပျပီးျဖစ္၏ ထပ္ရွင္းပါအံ႔။ ေသကၡအရိယာတို႔သည္ သခၤါရ၊ သခၤတတရားတို႔ကို ၀ိပႆနာညာဏ္စက္သြားမွန္ဘီလူးျဖင့္ ႐ႈမွ အနိစၥ၊ ဒုကၡဟု ထင္ျမင္ကုန္၏။ ထို႔အတူ ေလာကီဥပမာအားျဖင့္ 'ဓါတ္ျပယ္ေရတစ္ေပါက္ကို ဓါတ္ခြဲသည္ရွိေသာ္၊ pH7 ရွိက အလံုးစံုေသာ ေရစစ္စစ္တို႔သည္ pH 7 သာ ရွိကုန္၏ သိ၏၊ ထို ဓါတ္ျပယ္သဘာ၀ေရစစ္တို႔သည္ ဓါတ္ခြဲခန္းမွရေသာေရ၊ လကမၻာေပၚကေရ၊ ကမၻာမွ အလင္းႏွစ္ 10000 အကြာကေရ ဌာနျခားေသာ္လည္း အေျခအေနတူက တူတူသာတည္းဟု သိ၏' ။ ဤဥပမာ၌ ဓါတ္ခြဲသူသည္ ဤကမၻာမွေရကို သာလက္လွမ္းမွီရာသည္၊ အလင္းႏွစ္ 10000 အကြာကေရကို စမ္းသပ္ရန္လက္လွမ္းမမွီ၊ ကိုယ္တိုင္သိသည္ဟု ေခၚေ၀ၚအပ္သည္သို႔လည္းမေရာက္။ အႏုမာနျဖင့္သာ သိႏိုင္၏။

၀ိဘဇၨ။.........။ ရွင္းျပေတာ္မူပါဦးဘုရား။
အရွင္ျမတ္။...။ ဒုကၡသစၥာ၏ နာမည္အရွည္ကား အဘယ္နည္း။
၀ိဘဇၨ။.........။ ဒုကၡ အရိယသစၥာ။ အရိယာတို႔ ကိုယ္တိုင္သိအပ္ေသာ ဆင္းရဲျခင္း အမွန္တရားျဖစ္ပါသည္ ဘုရား။
အရွင္ျမတ္။...။ အလံုးစံုေသာ ေလာကီစိတ္ေစတသိက္တို႔ကို အရိယာသည္ ဆင္ျခင္ႏိုင္လတ္ေသာ္ အရိယာဘူမိ၀ိပႆနာစက္ျဖင့္ ဒုကၡသစၥာဟု သိျခင္းငွါျဖစ္၏။ မဂ္ဖိုလ္တို႔ကိုကား ဒုကၡသစၥာ ဟု ကိုယ္တိုင္ ဉာဏ္ျဖင့္ မသိႏိုင္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္လည္း မဂ္ဖိုလ္တို႔ကို ပစၥေ၀ကၡဏာညာဏ္ ႏွင့္ သာ၀ကအရာမဟုတ္ေသာ သေဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္သာ အာရံုျပဳအံ႔။။ ျမတ္စြာဘုရား၏ ၀ိပႆနာညာဏ္လည္း မဂ္ဖိုလ္ကို အာရံုမျပဳႏိုင္။  အရိယသစၥာဟူသည္ အႏုမာနျဖင့္ သိအပ္ေသာတရားမဟုတ္။ ဒုကၡသစၥာကို အရိယာဘူမိ၌ျဖစ္ေသာ ၀ိပႆနာျဖင့္ ပိုင္းျခားသိရမည္ (ပိုင္းျခားသိျပီဟု Permit သည္ မဂ္အခိုက္၌ရ၏)၊ ဆိုင္ရာ သမုဒယသစၥာကို မဂ္အခိုက္၌ အၾကြင္းမဲ႔ အႏုသယပါမက်န္ ဖယ္ရွားပစ္ရမည္၊ နိဗၺာန္ကို မဂ္စိတ္ျဖင့္ မ်က္ေမွာက္ျပဳရမည္၊ ေလာကုတၱရာ မဂ္လည္းအျပည့္အစံု ပြားျခင္းျဖစ္ရမည္။--- သေဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္သည္သာ အႏုသယကုိလည္းၾကည့္ႏိုင္၏၊ ပါရမီအႏုအရင့္ကိုလည္းၾကည့္ႏိုင္၏၊ ၀ီထိစဥ္တို႔ကိုလည္းၾကည့္ႏိုင္၏။ အဆီးအတားအပိတ္အပင္မရွိကုန္။
၀ိဘဇၨ။.........။ ၾကက္သီးေမြးညႇင္းထပါ၏ဘုရား။ မျဖစ္စဖူး အလြန္ဆန္းၾကယ္ေသာ စိတ္လႈပ္ရွားမႈသည္ အကြ်ႏု္ပ္၌ ျဖစ္ပါ၏ဘုရား။  
၀ိဘဇၨ။.........။ အရွင္ဘုရား ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ' မဂ္ဖိုလ္တို႔သည္ ဒုကၡသစၥာမဟုတ္ကုန္' ဟု တိုက္ရိုက္ေဟာေတာ္မူပါသေလာ။

အရွင္ျမတ္။...။ ခ်စ္သား၀ိဘဇၨ။ တုိက္ရိုက္ေဟာေတာ္မူပါ၏။ အဘိဓမၼာ ယမိုက္ပါဠိေတာ္၊ သစၥယမိုက္တြင္ 'မဂၢသစၥာျဖစ္ဆဲ (မဂ္စိတ္ျဖစ္ဆဲ) ဒုကၡသစၥာျဖစ္ဆဲေလာ? ဟု ကိုယ္တိုင္ေမးေတာ္မူ၏။ ထို႔ေနာက္ 'ပဥၥေ၀ါကာရဘံု၌ မဂၢသစၥာျဖစ္ဆဲ ဒုကၡသစၥာျဖစ္ဆဲျဖစ္၏၊ အ႐ူပဘံု၌ မဂၢသစၥာျဖစ္ဆဲ ဒုကၡသစၥာျဖစ္ဆဲမဟုတ္' ဟု ကိုယ္ေတာ္တိုင္ အေျဖေပးေတာ္မူ၏။
၀ိဘဇၨ။.........။ အနည္းငယ္မွ် ရွင္းျပေတာ္မူပါ။ တပည့္ေတာ္မွာကား 'ရင္တုန္ဆဲျဖစ္၏၊ အရပ္မ်က္ႏွာတို႔သည္ပင္ မထင္ပါ'။
အရွင္ျမတ္။...။ ငါသည္ ေရွးမဆြကပင္၊ သင္၏ အထင္အျမင္ကို ဆုတ္ကိုင္လ်က္ မေမးႏွင့္ ပိဋကတ္ေတာ္၌ ျမတ္စြာဘုရားအဘယ္သို႔ ေဟာေလသည္ကို သိလိုစိတ္ျဖင့္သာ နာယူေလာ့ဟု မိန္႔ခဲ႔ျပီးျဖစ္၏။ ခ်စ္သား ႏွလံုးမသာမယာမျဖစ္ပါ့လင့္၊ ဤကား အနာဂါမိမဂ္သို႔မေရာက္ေသးေသာ သူတို႔၏ ျဖစ္ျမဲစဥ္လာ ဓမၼတာတည္း။ .......... ပဥၥေ၀ါကာရဘံု၌ မဂ္စိတ္ျဖစ္သည္ရွိေသာ မဂ္စိတ္က ထုတ္ေသာ စိတၱဇရုပ္တို႔ျဖစ္လာ၏။ ခ်စ္သား အလံုးစံုေသာ ရုပ္တို႔သည္ ဒုကၡသစၥာတည္း၊ ဥပါဒါနကၡႏၶာတည္းဟူ၍ သုတၱန္တို႔ႏွင့္ ခႏၶ၀ိဘင္းအရ သိရာ၏။ အ႐ူပဘံု၌ မဂ္စိတ္ျဖစ္ဆဲ ထုတ္စရာ႐ုပ္တို႔မရွိကုန္။ ထိုအခါ၌ မဂ္စိတ္သည္သာလွ်င္ မဂၢသစၥာျဖစ္၏။ ဒုကၡသစၥာကား မျဖစ္ေခ်။
၀ိဘဇၨ။.........။ သာဓု ပါအရွင္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္မွာမူကား အရိယာပင္မျဖစ္ေသးသျဖင့္ မိမိအယူႏွင့္မကိုက္၊ မိမိေလးစားသူ ျမတ္စြာဘုရား၏ ၀ိပႆနာညာဏ္သည္ပင္ မဂ္ဖိုလ္၏ သာမညလကၡဏာကို မသိဟု ၾကာရသျဖင့္ ထိတ္လန္႔ျခင္းျဖစ္၏။
အရွင္ျမတ္။...။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ ျဖစ္ႏိုင္ေသာအရာတို႔ကို ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု သိ၏၊ မျဖစ္ႏိုင္ေသာ အရာတို႔၌ မျဖစ္ႏိုင္ဟုသိ၏။ မဂၢသစၥာထိုက္ေသာ မဂ္စိတ္၌လည္းေကာင္း၊ သစၥာေလးပါးမွလြတ္ေသာ ဖိုလ္စိတ္၌လည္းေကာင္း ဒုကၡသစၥာဟူ၍ အရိယာတို႔ မသိႏိုင္သည္ကို သိ၏။ သို႔ရာတြင္ မည္သည့္ သခၤတတရားမဆို၊ အနိစၥ ဒုကၡ အနတၱ သဘာ၀ရွိ၏ ဟု ဆိုအပ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္လွ်င္ 'ေန၀သညာနာသညာယတနစ်ာန္ရေသာ သမာပတ္၌ ကြ်မ္းက်င္ေသာ အနာဂါမ္၊ ရဟႏၱာ တို႔သည္ စိတ္ေစတသိက္ အားလံုးခ်ဳပ္ရာ နိေရာဓသမာပတ္ကို အခါအားေလ်ာ္စြာ၀င္စားေလ့ရွိ၏။ ခ်စ္သား နိေရာဓသမာပတ္သည္ ဖလသမာပတ္ထက္ ခ်မ္းသာ၏ ခ်စ္သား။ နိေရာဓသမာပတ္ထက္ ပရိနိဗၺာန္သည္ပိုခ်မ္းသာ၏ခ်စ္သား။ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို အရိယာတို႔သည္ ဥေပကၡာေ၀ဒနာ၊ ေသာမနႆေ၀ဒနာတို႔ျဖင့္ ခံစားႏိုင္သည္ျဖစ္၏၊ လြန္စြာလည္းခ်မ္းသာ၏။ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကို ဆင္းရဲဟု႐ႈေသာသူသည္ အရိယာမျဖစ္ႏိုင္ဟု ျမတ္စြာဘုရားေဟာေတာ္မူ၏။ ခ်စ္သား ၀ိဘဇၨ ဤေဒသနာတို႔ကို မဆန္႔က်င္ေအာင္႐ႈေလာ့။ မဂ္ဖိုလ္စိတ္တို႔သည္ ဥပါဒါန္၏အာရံုမဟုတ္သကဲ႔သုိ႔ ျငီးေငြ႔ဖြယ္ဟု ထင္အပ္ေသာ အာရံုလည္းမဟုတ္။ မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ ပယ္ျပီးေသာ ပယ္အပ္ေသာကိေလသာ တို႔ကို ဆင္ျခင္ေသာ ပစၥေ၀ကၡဏာစိတ္ကုိ ကာ ဥပါဒါန္တို႔ကပ္ႏိုင္သလို၊ ျငီးေငြ႔ဖြယ္ဟုလည္းထင္ႏိုင္သည္။ ခ်စ္သား၀ိဘဇၨ အခ်ိဳ႕ေသာ ဌာနတို႔သည္ မည္သို႔ကြာေၾကာင္းရွင္းျပဖို႔ရာ မလြယ္ကူ၊ ကိုယ္တိုင္သိေအာင္ၾကိဳးစားေလာ့ခ်စ္သား။

၀ိဘဇၨ။.........။ အရွင္ျမတ္ဘုရား နိဂံုးခ်ဳပ္အားျဖင့္ တပည့္ေတာ္ တစ္ခုေလွ်ာက္လိုပါ၏ ဘုရား။ (တိပိဋကဓရဓမၼဘ႑ာဂါရိက၊ အဂၢမဟာပ႑ိတ ဘဒၵႏ ၱ သိရိႏၵာဘိ၀ံသ (ေယာဆရာေတာ္) အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေတာ္သီးျခား၀ိနည္းဓိုရ္အဖြဲ႔ အမွတ္ (၁၂) မွ ဆံုးျဖတ္စီရင္ ဆံုးျဖတ္ေတာ္မူေသာ '----- ၀ိနိစၦယ' ၌ ထိုဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးသည္ အရွင္ဘုရားအားလည္း မတရားသျဖင့္ ပုတ္ခတ္စြပ္စြဲေသာ စကားတို႔ကိုလည္းဆို၏၊ ပိဋကတ္ေတာ္ကို ပစ္ပယ္ေသာစကားတို႔ကို လည္းဆို၏၊ ေဖာက္ျပန္မွားယြင္းခြ်တ္ေခ်ာ္ေသာ အယူ ***အနည္းငယ္ ကို လည္း ေဟာ၏၊ (နည္းေပမဲ႔ ထပ္ခါထပ္ခါေဟာပါတယ္၊ ဒီေတာ့ မ်ားတယ္ပဲေျပာရေလမလား)။ က်မ္းညႊန္းအမွား၊ပါဠိအမွားစေသာ သဒၵါအမွားေသးေသးမႊားမႊားတု႔ိလည္း မွားမိ၏။ --------- သို႔ရာတြင္အရွင္ဘုရား ၊ ထိုဆရာေတာ္ၾကီး၏ ***ဥပနိႆယခံ မ်ားစြာေသာ ေယာဂီရွင္လူရဟန္း (အားလံုးကို မဆိုလိုပါ) တို႔သည္ ထိုအမွားတို႔ကို လက္မခံၾကကုန္၊ အဘယ္သို႔မွားသည္မသိပါပဲလ်က္ သဒၵါအမွားေသးေသးမႊားမႊားဟု ဆိုၾက၏။ မည္သို႔မွားသည္ မည္သို႔ ျပင္ေပးထားသည္ကို မၾကည့္ကုန္။ ဤသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ အဘယ္ေၾကာင့္ပါနည္း အရွင္ဘုရား။
အရွင္ျမတ္။...။ ထုိရွင္လူရဟန္းတို႔မွာ ျမတ္စြာဘုရားတည္းဟူေသာ ဥပနိႆယမွ ေ၀းကြာလာသည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ဟုမွတ္ေလာ့။ ထိုကိစၥကို ထို၌ပင္ေတာ္ေလာ့ ! သင့္အား သစၥ၀ိမုတ္ သစၥာေလးပါးမွ လြတ္ေသာ တရားမ်ားကုိ အနည္းငယ္ နည္းရရံုမွ် ရွင္းျပဦးမည္။

၀ိဘဇၨ။.........။ မျဖစ္စဖူးထူးကဲလွပါ၏။ သစၥာေလးပါးမွ လြတ္ေသာ ေဒသနာသည္မရွိဟု ၾကားဖူးပါ၏၊ မွတ္ေယာင္ပါ၏ ဘုရား။
အရွင္ျမတ္။...။ သင္ၾကားဖူးသည္မွာလည္း အမွတ္အမွားပါ။  မူလဋီ၊၂၊ ၅၀။ အႏုဋီ၊၂၊ ၆၀။ ဝိသုဒၶိ၊ဋီ၊၂၊ ၁၉၀။ ဒီ၊ဋီ၊၂၊ ၁၆၇။အံ၊ဋီ၊၂၊ ၃၅၇။ေနတၱိ၊႒၊ ၈၁။ဝိသုဒၶိ၊ဋီ၊၁၊ ၂၂၉။သာရတၳ၊ဋီ၊၁၊ ၂၃၀။ တို႔တြင္ တစ္ပါဒ မွ်ေသာ ဂါထာသည္ပင္ သစၥာေလးပါးမွလြတ္သည္ ဟူ၍ မရွိဟု ျပဆိုထားသည္ကို ျပန္႐ႈေလာ့။
၀ိဘဇၨ။.........။ မျဖစ္စဖူးထူးလွပါ၏၊ အကယ္၍ ထိုေဒသနာတို႔ကား အမွွန္ျဖစ္အံ႔။ သစၥ၀ိမုတ္ဟူေသာ အယူကား အခ်ည္းအႏွီးျဖစ္အံ႔။
၀ိဘဇၨ။.........။  မဂ္ဖိုလ္တို႔၏ ၀ိပရိဏာမဒုကၡသေဘာသည္ အရိယာ၀ိပႆနာဘူမိျဖင့္ တို႔ထိုးထြင္းသိထိုက္ျခင္းငွါျဖစ္သည္မဟုတ္၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ ဘုရားအရာ၌တည္ေသာ ပညာ၏သာလွ်င္ သိျခင္းဟု နားလည္အပ္ပါ၏ ဘုရား။ ထို႔အတူ သစၥာမွလြတ္ေသာတရားဟူသည္ အဘယ္ပါနည္းဘုရား။
အရွင္ျမတ္။...။ မဂ္စိတ္၌ မဂၢင္၈-ပါးျဖစ္ေသာ ေစတသိက္တို႔မွလြဲ၍ မဂ္ႏွင့္တကြယွဥ္ကုန္ေသာ ဖႆ ေ၀ဒနာ စေသာ ေစတသိက္ မဂ္ေစတၱဳပၸာဒ္ ၂၉-ခုသည္လည္းေကာင္း, ဖိုလ္စိတ္အခိုက္ ဖိုလ္စိတၱဳပၸာဒ္ (8+29) ၃၇-ခုတို႔သည္လည္းေကာင္း သစၥာ၌သြင္းယူျခင္းမွ လြတ္၏။ အဂၤါ ၈-ပါးရွိေသာ မဂ္ဟူသည္ကား မဂ္စိတ္၏ ေစတသိက္ ၈-ပါးကို သာ မဂၢဂၤဟု အလိုရွိအပ္၏၊ ထိုေစတသိက္ ၈-ခုမွအပျဖစ္ေသာ ေစတၱဳပၸာဒ္တို႔သည္ ဒုကၡသစၥာဟုသိျခင္းသို႔လည္းမေရာက္၊ မဂ္ကိစၥကိုလည္းေဆာင္ရြက္သည္မဟုတ္၊ ဒုကၡျဖစ္ေၾကာင္း သမုဒယသစၥာလည္းမဟုတ္ၾကကုန္။ ထို႔အတူ ဖိုလ္စိတ္၌ျဖစ္ေသာ အဂၤါ၈-ပါး အမ်ိဳး၈-ခုရွိေသာ ေစတသိက္၈-ခုတို႔သည္ အႏုသယကိေလသာကို ပယ္သတ္ျခင္း၊ ဆိုင္ရာသမုဒယသစၥာအဆင့္ဆင့္ကို ပယ္သတ္ျခင္းဟူေသာ မဂ္အလုပ္ကို မလုပ္ၾကကုန္၊ ထို႔ေၾကာင့္ 37ပါးေသာ ဖိုလ္စိတၱဳပၸါဒ္တို႔သည္လည္း သစၥ၀ိမုတ္တို႔ျဖစ္ၾကကုန္၏။
ရုပ္အားလံုးသည္ ဒုကၡသစၥာျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း အခ်ိဳ႕ေသာဆရာတို႔ကမူ ဥတုဇရုပ္ကို ပါ သစၥ၀ိမုတ္ဟူေသာစရင္းသို႔သြင္းၾကကုန္၏။ ပညတ္ကားသစၥ၀ိမုတ္ျဖစ္၏။ ------------- အာ၀ုေသာ ၀ိဘဇၨ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ေဟာေတာ္မူေသာ တရားတို႔တြင္ သစၥ၀ိမုတ္တရားတို႔ပါေသာ္လည္း  ျမတ္စြာဘုရားရွင္ေဟာသမွ်သည္ သစၥာေလးပါးကို သိျမင္ေၾကာင္း ၀ဋ္ဆင္းရဲ၏ အဆံုးသို႔ေရာက္ေၾကာင္းခ်ည္းသာ ဟုမွတ္ေလာ့။

အရွင္ျမတ္။...။ ျမတ္စြာဘုရားသိျမင္ေတာ္မူေသာတရား၏ သေဘာကို သိျမင္လိုေသာသူသည္ ျမတ္စြာဘုရားခြင့္ျပဳအပ္ေသာ အနက္ကိုခြင့္ျပဳရမည္၊ ျမတ္စြာဘုရား တားျမစ္အပ္ေသာ အနက္ကို တားျမစ္ရမည္။ ထိုသို႔ေသာ ပညာရွိသူသည္သည္ ' ဒုကၡႏွင့္ ဒုကၡသစၥာ, သမုဒယႏွင့္ သမုဒယသစၥာ, နိေရာဓႏွင့္ နိေရာဓသစၥာ, မဂၢႏွင့္ မဂၢသစၥာ, ***သစၥႏွင့္ အရိယသစၥာ' ကြဲကြဲျပားျပားနားလည္ေအာင္ 'ယမိုက္ပါဠိေတာ္လာ သစၥယမုိက္ကိုလည္းေကာင္း, ၀ိဘင္းပါဠိေတာ္လာ သစၥ၀ိဘင္းကုိလည္းေကာင္း' 'အ႒ကထာ ဋီကာ ' တို႔ႏွင့္ တြဲဖက္၍ ေလ့လာဆင္ျခင္ရာ၏။-------------

××××××××××××× ဤ၌ စာပန္းခ်ီျပီး၏×××××××××××××××××××

မွတ္ခ်က္။....။ ***သစၥႏွင့္ အရိယသစၥာအထူးဆိုရာ၌၊ မဂ္ဖိုလ္တို႔သည္ ဒုကၡသစၥာျဖစ္၏၊ ဒုကၡအရိယသစၥာမျဖစ္ဟု ဆိုလိုသည္မဟုတ္။ ယမုိက္ပါဠိေတာ္လာ 'သမုဒယႏွင့္ သမုဒယသစၥာ' အေၾကာင္းအားလံုးကုိ သစၥ၌ ခြဲမဆုိေတာ့ပဲ 'အေၾကာင္းမွန္သမွ်ကို ေက်းဇူးျပဳတတ္ေသာတရားဟု' သိမ္းက်ံဳးယူျခင္းျဖစ္၏။ ဤနည္း၌ ပညတ္၊ရုပ္၊ကုသိုလ္၊အကုသိုလ္၊ၾကိယာ၊၀ိပါက္၊ေလာကီေလာကုတ္စိတ္၊စ်ာန္၊ နိဗၺာန္၊ စသည္ျဖင့္အေၾကာင္းျဖစ္ထိုက္သမွ်ကို ပစၥည္းအေနျဖင့္ယူအပ္ေသာနည္းျဖစ္၏၊ ဤသစၥ = အမွန္တရားနည္းကို ပ႒ာန္းနည္းဟု သိအပ္၏။ သစၥ၀ိဘင္းလာနည္းမ်ားကို ငဲ႔ေသာအားျဖင့္ အရိယသစၥာႏွင့္ ပ႒ာန္း ကြဲျပားေအာင္ဟု မဆိုသတည္း။

စာၾကြင္း။.....။ စိတ္ကြန္႔စာပန္းခ်ီမ်ားကို အစကေနဖတ္မွ ေရးဟန္ကို ပိုနားလည္မည္ျဖစ္သည္။
(၁) =  https://www.facebook.com/photo.php?fbid=329322133913863&set=a.104473289732083.5391.100005082361674&type=1&theater

(၂) = https://www.facebook.com/photo.php?fbid=329324803913596&set=a.104473289732083.5391.100005082361674&type=1&theater

(၃) = https://www.facebook.com/photo.php?fbid=329636733882403&set=a.104473289732083.5391.100005082361674&type=1&theater

(၃) မွ အဆက္။ https://www.facebook.com/photo.php?fbid=330033567176053&set=a.104473289732083.5391.100005082361674&type=1&theater

(၄) = https://www.facebook.com/photo.php?fbid=329636733882403&set=a.104473289732083.5391.100005082361674&type=1&theater

(၄) မွ အဆက္ ။ https://www.facebook.com/photo.php?fbid=330029500509793&set=a.104473289732083.5391.100005082361674&type=1&theater